به گزارش قدس آنلاین، قربانعلی عباس‌زاده در گفتگویی اضافه کرد: آنچه که در سکونتگاهای روستایی ما امروزه می‌گذرد حاصل سه عامل منابع خدادادی، جامعه محلی درکنار سازمان‌ها و نهادهای ناکارآمد است.
وی با اشاره به اینکه امروز با پدیده مهاجرت مردمی که قادر به زندگی در شهر مشهد نیستند به روستاها روبروییم ابراز کرد: در شرایط نابسامان اقتصادی شهرها با دو عامل مواجه هستند؛ یا شاهد کاهش مهاجرفرستی به روستاها هستند و یا شاهد بازگشت جمعیت از کلان شهرها به روستاها هستیم.
مدیر طرح سامان‌دهی مطالعات راهبردی حریم کلان شهر مشهد تشریح کرد: جمعیت از شهرها به روستاها بر می‌گردند، لذا این مهاجران با توجه به درک شرایط شهر به مسایل بنیادین توسعه کشاورزی، معیشت و شیوه های بهره برداری توجه کرده و خود محرک برای تغییر جامعه محلی خواهند شد.
وی با بیان اینکه جامعه روستایی با افزایش سطح دانش و افرادی که از شهر به آنجا بر می‌گردند درحال پوست اندازی هستند، گفت: امروزه در شرایطی قرار گرفتیم که هیچ تغییری در زندگی روستاییان حریم مشهد، چه با الحاق به مشهد و چه بدون الحاق اتفاق نخواهد افتاد .
عباس‌زاده با اشاره به ملحق شدن بسیاری از روستاها به مشهد عنوان کرد: هنوز نتوانسته‌ایم تغییر اساسی در این سکونتگاها ایجاد کنیم و با افزایش چندین برابری چالش‌ها در آن مناطق رو به رو هستیم.
وی تاکید کرد: اگر با نگرش انسان‌مدارانه به موضوعات روستاها بنگریم تغییر حاصل می شود.
وی با اشاره به اینکه اگر عامل اصلی جاذب بودن روستاها ارزانی سکونت است، ادامه داد: اگر به دنبال مهار ورود جمعیت به روستا هستیم باید روستا از استانه جذب جمعیت جدید خارج شود.
وی با بیان اینکه امروزه به مشهد فقط از جنبه ماهیت زیارت اهمیت‌می دهیم، اظهار کرد: به فضاهای پیرامونی در طرح آمایش سرزمینی بی توجه هستیم،باید اقدام و برنامه ریزی محلی شکل دهیم. وی ادامه داد: امروزه با توجه به همه شرایط در مورد پیرامون شهر مشهد می توانیم از الگوی طلایی پیشرفت و توسعه نیز بهره مند شویم.
وی بااشاره به وجود حدود ۱۲۸ روستا با بیش از ۲۰۰ هزار نفر جمعیت در حریم شهر مشهد گفت: این جمعیت  ۲۰۰ هزار نفری خواهند توانست بخش عمده ای از نیازهای مجاوران و زائران را تحت پوشش خود قرار دهند. لذا این موضوع مبتنی بر شناسایی رویکرد اقدام در حریم و آشنایی با ظرفیت‌ها است.
عباس زاده با اشاره به اینکه امروزه با جمعیتی در این روستاها مواجه هستیم که نسل دوم مهاجرین نسل اول هستند، افزود: نسل اول هیچ تعلقی به مکان و فضای زندگی خود نداشته اند چرا که خود را امانتی در این منطقه می دانستند اما نسل دوم به فضا و مکان خود تعلق دارند و برای بهبود شرایط زیست خود تلاش می کنند.
وی ادامه داد: نسل دومی که ماهر، اموزش دیده و تجربه زیست دارد و حتی قادر به جذب منابع است لذا نگرش ما به عنوان برنامه ‌یز باید طرحی جامعه‌محورانه باشد.
مدیر طرح سامان دهی مطالعات راهبردی حریم کلان شهر مشهد با بیان‌اینکه سیاست‌مداران و مدیران شهری در حال اقبال نشان دادن به تبدیل شدن روستاهای حریم به تولیدکنندگان واقعی هستند، اظهار کرد:  تسهیلات خوبی را در اختیار آنان گذاشته خواهد شد.
وی تشریح کرد: باید با استفاده از نقاط قوت و ظرفیت هایی که در اختیار ماست و با شناسایی کنش گران محلی و منطقه ای شرایطی را ایجادکنیم تا روستاییان به سمت بالندگی در همه حوزه ها برسند
وی با بیان اینکه سازمان‌های عمومی دچار ناکارآمدی هستند، ابراز کرد: باید بپذیریم که سازمان های عمومی برای بهبود زیست مردم کاری نخواهند کرد لذا در این شرایط مجبور به پذیرش مشارکت های مردمی هستیم.
به گفته عباس زاده مردم باید برای بهبود شرایط خود وارد عمل شوند.با استفاده از ابزارهای ملی و منطقه‌ای جلوی جذب جمعیت به مناطق هدف گرفته شود چرا که تغییرات احتمالی درراین مناطق اتفاقات دیگری را به دنبال خواهد داشت،لذا باید برای جلوگیری از ورود جمعیت به مناطق هدف برنامه ریزی دقیق‌تری انجام دهیم‌.